tint

• Geluid:  tint    (hulp, bestand)
• IPA: / tɪnt / (1 lettergreep)

• tint

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kleur’ voor het eerst aangetroffen in 1551 ^[1]
• v/m: van Frans teint "kleur" ^[2][3]
• m: via Middelnederlands tente van Spaans tinto "gekleurd" ^[4][5]

de tint v / m

1. variatie van een kleur die ontstaat door die lichter of donkerder te maken
2. mate waarin een beeld een lichte of juist donker indruk maakt
3. (figuurlijk) heel geringe indruk, lichte graad
4. kleur van het uiterlijk
5. variatie van een kleur die ontstaat door verschil in golflengte (bij beschrijving kleuren binnen een kleurruimte; deze betekenis wijkt af van die in het traditionele spraakgebruik)
6. (figuurlijk) bepaalde ideologische invalshoek

• Bij de figuurlijke betekenissen wordt meestal het verkleinwoord gebruikt.

• nuance, nuancering, schakering

• aquatint, gelaatstint, halftint, herfsttint, mezzotint, pasteltint

de tint m

1. donkerrode Spaanse wijn van de tintodruif

tint

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van tinten
2. gebiedende wijs van tinten

• Het woord tint staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tint" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.