snakk

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /snɑk/

• snakk

• Afkomstig van het Nederduitse woord snack (= praat).

Naar frequentie	581

snakk

1. gebiedende wijs van snakke

snakk m / o

1. gepraat, gesprek, kletserij, kletspraat, onderhoud, praat
2. gerucht, geroddel, roddelpraat

m	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	snakk	snakken	snakker	snakkene
genitief	snakks	snakkens	snakkers	snakkenes

o	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	snakk	snakket	snakk	snakka snakkene
genitief	snakks	snakkets	snakks	snakkas snakkenes

• [1]: prat
• [1]: samtale
• [2]: rykter
• [2]: sladder

• [1]: komme i snakk med en

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /snɑk/

• snakk

• Afkomstig van het Nederduitse woord snack (= praat).

snakk

1. gebiedende wijs van snakke

• snakka
• snakke

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	snakk	snakket	snakk	snakka bijvorm: snakki

snakk o

1. gepraat, gesprek, kletserij, kletspraat, onderhoud, praat
2. gerucht, geroddel, roddelpraat

• [1]: prat
• [1]: samtale
• [2]: rykter
• [2]: sladder

• [1]: komme i snakk med ein