secundair

• Geluid:  secundair    (hulp, bestand)
• IPA: /səkʏnˈdɛːr/

• se·cun·dair

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘in de tweede plaats komend’ voor het eerst aangetroffen in 1863 ^[1]
• [zelfstandig naamwoord] van Frans Secondaire; als "secondarj" voor het eerst gebruikt door de Italiaanse geoloog G. Arduino in 1759^[2][3]
• [bijvoeglijk naamwoord] van Frans secondaire met het achtervoegsel -air ^{[4] [5]}

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	secundair
verkleinwoord

het secundair o

1. (geologie) (verouderd) geologisch tijdperk waarin veel kalkformaties zijn ontstaan en de dinosauriërs leefden

   • Zo werd b.v. de afstand tussen sporeplanten en zaadplanten aanmerkelijk ingekort door de ontdekking van de Pteridospermen uit het primair; de klove die de naaktzadigen van de bedektzadigen scheidde werd aanzienlijk verengd door het vinden van de Cycaöidae uit het secundair. ^[6]

• Vóór 2006 was de spelling Secundair. In specialistische publicaties blijft volgens de Taalunie spelling met een hoofdletter mogelijk, zie hier.

• Volgens de standaard van de Internationale Commissie voor Stratigrafie heet dit tijdperk "mesozoïcum"^[7]

• mesozoïcum

• quartair
• tertiair
• primair

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	secundair	secundairder	secundairst
verbogen	secundaire	secundairdere	secundairste
partitief	secundairs	secundairders	-

secundair ^[8]

1. de tweede plaats betreffend
2. bijkomstig

   ▸ Vooral de secundaire informatie van Guthook was voor mij van groot belang. Alle relevante informatie over de trail werd aangegeven, zoals geschikte slaapplaatsen, wegen, dorpen en alle waterbronnen.^[9]

• secondair

• postsecundair

• primair

• Het woord secundair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "secundair" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.[1]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.