stilla

• stil·la

stilla

1. verleden tijd van stille
2. voltooid deelwoord van stille

• [1-2]: stillet

stilla, v

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van stille

• stillen, m

• stil·la

stilla

1. onbepaalde wijs, tweede vorm naast stille, zie aldaar

stilla

1. verouderde spelling of vorm van stille tot 2012

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud van stille, v

stilla,

1. bepaalde vorm nominatief meervoud van stille (enkelvoud: o)