roste

• Geluid:  roste    (hulp, bestand)

• ros·te

roste

1. verbogen vorm van de overtreffende trap van ros

roste

1. enkelvoud verleden tijd van rossen
   

   • Ik roste. 
     
   • Jij roste. 
     
   • Hij, zij, het roste. 

• Het woord roste staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• IPA: /rɔstɛ/

• ro·s·te

roste

1. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van het imperfectieve werkwoord růst