rebel
- re·bel
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘opstandeling’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1530 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | rebel | rebellen |
| verkleinwoord | rebelletje | rebelletjes |
de rebel m
- iemand die tegen het gevestigde gezag in opstand komt
- Op Sri Lanka zijn de rebellen van de Tamiltijgers verslagen.
- Het woord rebel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rebel" herkend door:
| 98 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "rebel" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
