rechter

Niet te verwarren met: rechter-

• Geluid:  rechter    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈrɛxtər/

• rech·ter

• In de betekenis van ‘lid van een rechtbank’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[1]
• Naamwoord van handeling van rechten met het achtervoegsel -er

de rechter m

1. (juridisch) (beroep) persoon die rechtspreekt, persoon die een oordeel velt

   • In 2002 ging Gil voor de bijl: hij werd door de rechter uit zijn ambt gezet wegens het verduisteren van 400 miljoen euro aan gemeentegelden. ^[2] 

• richter

• rechter-commissaris, rechter-plaatsvervanger, rechterlijk, rechterschap, rechtersrecht

• befgajes

• Naar de rechter stappen

• Rechter in eigen zaak zijn

• [Voor] eigen rechter spelen

• Afgeleid van rechts met het achtervoegsel -er

rechter

1. aan de tegenovergestelde zijde van het lichaam waar gewoonlijk het hart zit

   • Ik heb hier de rechter sok, maar waar is de linker gebleven? 

• linker

• recht met het achtervoegsel -er

rechter

1. onverbogen vorm van de vergrotende trap van recht

   • Daarna werd mijn stoel een stukje rechter gezet en kreeg nu weer zo'n warme doek in mijn nek. ^[3]

• Het woord rechter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rechter" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.