rank

• Geluid:  rank    (hulp, bestand)

• rank

• In de betekenis van ‘stengel van klimplant’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285 ^{[1] [2] [3]}

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	rank	ranken
verkleinwoord	rankje	rankjes

de rank v / m ^[4]

1. een gespecialiseerde stengel, blad of bladsteel voor ondersteuning en hechting

   • Die rank zat echt om het hele hek heen gekruld. 

• bladrank, bosrank, braamrank, elfrank, hechtrank, heggenrank, klimrank, stengelrank, wijngaardrank, wijnrank

• ranken, rankenfries, rankenkast

• ^{[5] [6]}

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	rank	ranker	rankst
verbogen	ranke	rankere	rankste
partitief	ranks	rankers	-

rank ^{[7] [8]}

1. slank, tenger, fijngebouwd

• rankpotig

vervoeging van
ranken

rank

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ranken
   

   • Ik rank. 

2. gebiedende wijs van ranken
   

   • Rank! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ranken
   

   • Rank je? 

• Het woord rank staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rank" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.[9]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

rank

1. rang

• IPA: /raŋk/

• rank

rank monbezield

1. (spreektaal) rang; een plaats binnen een bepaalde hiërarchie

	enkelvoud	meervoud
nominatief	rank	ranky
genitief	ranku	ranků
datief	ranku	rankům
accusatief	rank	ranky
vocatief	ranku	ranky
locatief	ranku	rancích
instrumentalis	rankem	ranky

• rang monbezield

• řada v
• pořadí o
• stupeň v
• hodnost v

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)