projectiel

• Geluid:  projectiel    (hulp, bestand)

• pro·jec·tiel

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘voorwerp met explosieve lading dat wordt afgeschoten’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1862 ^[1]

het projectiel o

1. voorwerp dat zich met hoge snelheid vrij verplaatst, bijvoorbeeld doordat het met grote kracht werd weggeschoten

   • Het projectiel kwam in zijn gezicht terecht. 

• projectielbraken

• Het woord projectiel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "projectiel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.