praatte

• Geluid:  praatte    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈpratə / (2 lettergrepen)

• prate

• praat·te

•  praat ww  met de uitgang -te

praatte

1. enkelvoud verleden tijd van praten
   

   • Ik praatte. 
     
   • Jij praatte. 
     
   • Hij, zij, het praatte. 

   ▸ Pogue floot een oude countryhit en Goldie verslond drie pannen pasta en praatte met volle mond aan één stuk door.^[1]

• Het woord praatte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.