plunderen

• Geluid:  plunderen    (hulp, bestand)

• plun·de·ren

• In de betekenis van ‘(be)roven’ voor het eerst aangetroffen in 1372 ^[1]
• ^[2]

plunderen

1. overgankelijk met geweld zich roerende goederen toe-eigenen uit de woning van iemand anders

• beroven, buitmaken, roven, stropen

• afplunderen, leegplunderen, uitplunderen

• plunderaar, plundering, plundertocht

• Het woord plunderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "plunderen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.