partikel
- par·ti·kel
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘deeltje’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1339 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | partikel | partikels |
| verkleinwoord | partikeltje | partikeltjes |
het partikel o
- klein deeltje
- (grammatica) een klein onverbogen woord waarmee een bepaalde grammaticale categorie wordt aangeduid.
1. klein deeltje
- Het woord partikel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "partikel" herkend door:
| 70 % | van de Nederlanders; |
| 92 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "partikel" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
