pafferig

• Geluid:  pafferig    (hulp, bestand)

• paf·fe·rig

• afgeleid van paf (opgezwollen) met het achtervoegsel -erig

pafferig

1. slap en dik

   • De pafferige jongen hing de hele dag maar in de stoel te hangen en deed niets anders dan gamen, cola drinken en chips eten. 

   ▸ Er piepten blonde krullen onder de rand van haar smoezelige muts uit. Ze zou een mooi gezicht hebben gehad als haar pafferige huid haar tere gelaatstrekken niet had verhuld.^[1]

• Het woord pafferig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pafferig" herkend door: