laudare
- IPA: /laʊ̯ˈdaːrɛ/
- lau·da·re
| stamtijd | |||
|---|---|---|---|
| infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
| laudāre | laudo | laudāvi | laudātus |
| eerste vervoeging | volledig | ||
laudāre
- prijzen, loven
- «...et laudare Te vult homo,...»
- .. en U prijzen wil de mens,...
- «...et laudare Te vult homo,...»
- aanbevelen
- goedkeuren, instemmen
- [een auteur] citeren, aanhalen
- een lijkrede houden (over)