knagen

• Geluid:  knagen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈknaɣə(n) / (2 lettergrepen)

• kna·gen

• In de betekenis van ‘een aanhoudende onaangename gewaarwording veroorzaken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1569 ^[1]
• In de betekenis van ‘kleine stukjes afbijten’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1290 ^[1]

knagen

1. met de tanden aanvreten

   • Termieten knagen aan alles wat van hout gebouwd is. 

   ▸ De rest van de heilige reep knaagde ik in minuscule hapjes gedurende de dag op.^[2]

   ▸ Ik scheurde het pakje open, deed de kruiden over de droge mie en begon te knagen. Het was wel even wennen, ik was niet direct om.^[2]

• Het woord knagen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "knagen" herkend door: