inboorling

• Geluid:  inboorling    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɪmborlɪŋ/

• in·boor·ling

• van Middelnederlands inboorlinc; op te vatten als samenstellende afleiding van in (bijwoord) en geboren met het achtervoegsel -ling^[1][2]

de inboorling m

1. (verouderd) iemand die in een aangegeven land, streek of plaats is geboren

   • De term autochtoon heeft een positieve gevoelswaarde terwijl de term inboorling denigrerend bedoeld is. 

2. een autochtone bewoner van een niet-westers land

   • - In dat land woonden inboorlingen. 
   • - Op een verlaten strand achter het dorp van de inboorlingen stuitte ik op een spoor van verse voetstappen. ^[3] 

Inboorling is een vrijwel letterlijke vertaling van het aan het Oudgrieks ontleende autochtoon, maar de betekenis is vernauwd tot niet-westerse landen.

• [1] autochtoon
• [2] inlander

• Het woord inboorling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "inboorling" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.