ivin
- IPA: /ˈiː.vin/
- erfwoord: Afkomstig uit Middelbretons iuin, uit Keltisch *angʷīnā, zoals Cornisch ewyn, Welsh ewin en Nieuwiers ionga, bij de Indo-Europese wortel *h₃nogʰu-, waaruit ook Nederlands nagel.
- erfwoord: Afkomstig uit Middelbretons yuin, uit Oudbretons in de plaatsnaam Caer 'n Iuguinen, verkleinwoord afgeleid van Keltisch *iwos, zoals Cornisch ywin, Welsh yw en Oudiers eó, bij de Indo-Europese wortel *h₁eiH-ueh₂, waaruit ook gewestelijk Nederlands ijf ‘venijnboom, taxus’.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | ivin | ivinoù |
ivin m
- iwin, ewin
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | ivinenn | ivin |
ivin