hard

• Geluid:  hard    (hulp, bestand)
• IPA: / hɑrt / (1 lettergreep); /ɦɑrt/

• hard

• In de betekenis van ‘moeilijk samen te drukken, te verbrijzelen, te buigen; luid, meedogenloos’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^[1]

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	hard	harder	hardst
verbogen	harde	hardere	hardste
partitief	hards	harders	-

hard

1. stevig, een uitwendige kracht onverzettelijk weerstaand

   • Diamant is de hardste stof bekend aan de wetenschap. 

2. psychologisch tegen veel bestand, voor niets terugdeinzend

   • Dat is een harde kerel. 

3. streng

   • Een hard oordeel. 

4. krachtig

   ▸ Maar om te zorgen dat de boog niet instortte in de harde wind moest je een vakwerk van hout en planken bouwen dat vanaf de bodem van het dal omhoogging — er waren enorme hoeveelheden hout nodig om de ondersteuning sterk genoeg te maken.^[2]

5. met grote geluidssterkte

   • Hij had last van de harde muziek van zijn buren. 

hard

1. met veel inzet en energie

   ▸ Na twintig jaar hard werken in glimmende kantoorgebouwen had ik behoefte aan meer natuur en avontuur.^[3]

2. met grote snelheid

   • Hij kan heel hard lopen. 

• [4] snel, vlug

• [1] zacht, week, zwak
• [2] slap, weekhartig, weekmoedig
• [3] slap
• [4] langzaam, traag

• [1]: hard als steen

• [2]: ergens hard aankomen

• (intensivering) knetterhard, bikkelhard, dubbelhard, glashard, keihard, knalhard, knoerthard, loeihard, snoeihard, spijkerhard
• beenhard, glashard, ijzerhard, keihard, kogelhard, plankhard, roerhard, staalhard, steenhard, winterhard

vervoeging van
harden

hard

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van harden
   

   • Ik hard. 

2. gebiedende wijs van harden
   

   • Hard! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van harden
   

   • Hard je? 

• Het woord hard staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hard" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[4]

• Geluid:  hard (VS)    (hulp, bestand)

stellend	vergrotend	overtreffend
hard	harder	hardest

hard

1. ingewikkeld, lastig, moeilijk
2. veeleisend, zwaar [2]

• harden, hardship

hard

1. paal
2. (sport) harde band van een raceauto
3. (informeel) cocaïne
4. (informeel) hard werk, zware arbeid

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

hard m

1. (spreektaal) pornofilm ^[1]
2. (spreektaal) hardrock ^[1]
3. (spreektaal) elektronische apparaten, hardware ^[1]

hard

1. (spreektaal) moeilijk, pijnlijk

   «Trop hard l’exo de c’matin!»

   Die oefening van vanochtend was echt moeilijk! ^[1]

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / hɑːɾ /

• hard

• Afkomstig van het Oudnoorse woord harðr.

Naar frequentie	1936

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	hard	hardere	hardest
	o enkelvoud	hardt
	meervoud	harde
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	harde	hardere	hardeste

hard

1. hard
2. flink, fors
3. streng, bar

• [1]: hardt metall

• [1]: hard som stein

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / hɑːɾd /

• hard

• Afkomstig van het Oudnoorse woord harðr.

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	hard	hardare	hardast
	o enkelvoud	hardt
	meervoud	harde
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	harde	hardare	hardaste

hard

1. hard
2. flink, fors
3. streng, bar

• [1]: hardt metall

• [1]: hard som stein