graveur
Uiterlijk
- gra·veur
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kunstenaar die graveert’ voor het eerst aangetroffen in 1796 [1]
- Naamwoord van handeling van graveren met het achtervoegsel -eur [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | graveur | graveurs |
verkleinwoord | graveurtje | graveurtjes |
- (beroep) een ambachtsman of kunstenaar die figuren, initialen of namen graveert
- houtgraveur, kopergraveur, kunstgraveur, plaatgraveur, pyrograveur, staalgraveur, stempelgraveur, zegelgraveur
1.
- Het woord graveur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "graveur" herkend door:
92 % | van de Nederlanders; |
92 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "graveur" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ graveur op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be