gradient

Niet te verwarren met: gradiënt

• IPA: /ɡradʲjɛ̃nt/
• Geluid:  gradient    (hulp, bestand)

• Afgeleid van het Latijnse gradiens

gradient m

1. (natuurkunde)(wiskunde) gradiënt; mate van verandering van een grootheid per eenheid van lengte, in de richting waarin die verandering het sterkst is (ofwel ${\displaystyle \nabla f.}$ (nabla inwendig werkend op de vector f))

• gradientowy

• gradacja v
• gradus m

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

gradient m

1. (natuurkunde)(wiskunde) gradiënt; mate van verandering van een grootheid per eenheid van lengte, in de richting waarin die verandering het sterkst is (ofwel ${\displaystyle \nabla f.}$ (nabla inwendig werkend op de vector f))

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /gradɪjɛnt/

• gra·dient

• Afgeleid van het Latijnse gradiens

gradient monbezield

1. (natuurkunde)(wiskunde) gradiënt; mate van verandering van een grootheid per eenheid van lengte, in de richting waarin die verandering het sterkst is (ofwel ${\displaystyle \nabla f.}$ (nabla inwendig werkend op de vector f))

	enkelvoud	meervoud
nominatief	gradient	gradienty
genitief	gradientu	gradientů
datief	gradientu	gradientům
accusatief	gradient	gradienty
vocatief	gradiente	gradienty
locatief	gradientu	gradientech
instrumentalis	gradientem	gradienty

• (verouderd) spád monbezield

• gradientní
• gradientový

• teplotní gradient monbezield

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)