gong

• Geluid:  gong    (hulp, bestand)

• gong

• Leenwoord uit het Indonesisch, in de betekenis van ‘slaginstrument’ voor het eerst aangetroffen in 1603 ^[1]
• Uit het Maleis

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	gong	gongs
verkleinwoord	gongetje	gongetjes

de gong m

1. (muziekinstrument) een hangend slagwerk

   • De gong is één van de instrumenten van het gamelan-orkest. 

• idiofoon, muziekinstrument, slagwerkinstument

• bekken, gamelan, marimba, xylofoon

• Het woord gong staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gong" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
91 %	van de Vlamingen.[2]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: (VK) /ɡɒŋ/
• IPA: (VS) /ɡɔːŋ/ of /ɡɑːŋ/

gong

1. (muziekinstrument) gong

gong

1. (muziekinstrument) gong

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ɡɔnɡ/

gong

1. (muziekinstrument) gong

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /goŋ/

• gong

• Afkomstig uit het Maleisisch.

gong

1. (muziekinstrument), (afkorting), (verkorting) gong

m	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	gong	gongen	gonger	gongene
genitief	gongs	gongens	gongers	gongenes

• gongong

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /goŋ/

• gong

• [A] Afkomstig van het Nynorske werkwoord gange.
• [B] Afkomstig uit het Maleisisch.

[A] gong

1. eenmaal, eens, keer, maal

   «Det var ein gong ein konge.»

   Er was eens een koning.

2. keer

   «Noreg er åtte gonger så stort som Danmark.»

   Noorwegen is acht keer zo groot als Denemarken.

   «Noreg er åtte gonger større enn Danmark.»

   Noorwegen is acht keer groter dan Denemarken.

m	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	gong	gongen	gonger	gongene
genitief

m bijvormen	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief			gongar	gongane
genitief

• gongetabell
• gongeteikn

• [1]: førre gongen

• [1]: neste gong

• [2]: 3 gonger 3 er 9

[B] gong

1. (muziekinstrument), (afkorting), (verkorting) gong

m	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	gong	gongen	gongar	gongane
genitief

• gongong

• slå på gongen

• IPA: /ɡɔ̃ŋk/

gong m

1. (muziekinstrument) gong; een hangend slagwerk

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

gong

1. (muziekinstrument) gong; een hangend slagwerk

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

gong

1. (muziekinstrument) gong

gong

1. (muziekinstrument) gong; een hangend slagwerk

• gongový

enkelvoud	meervoud
gong	gongs

gong

1. (muziekinstrument) gong

• IPA: /gɔŋk/

• gong

• Afkomstig uit het Maleisisch

gong monbezield

1. (muziekinstrument) gong; een hangend slagwerk

   «Gong ohlásil začátek dalšího kola.»

   De gong luidde het begin van de volgende ronde in.

	enkelvoud	meervoud
nominatief	gong	gongy
genitief	gongu	gongů
datief	gongu	gongům
accusatief	gong	gongy
vocatief	gongu	gongy
locatief	gongu	gonzích
instrumentalis	gongem	gongy

• bicí nástroj monbezield
• hudební nástroj monbezield

• gongový

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

gong

1. (muziekinstrument) gong