gevlucht

• Geluid:  gevlucht    (hulp, bestand)
• IPA: / ɣəˈvlʏxt / (2 lettergrepen)

• ge·vlucht

• [A]
• vervoeging van vluchten: de stam met omvoegsel ge- -t, zonder -t omdat de stam al op -t eindigt
• [B] afgeleid van  vlucht zn  met het voorvoegsel ge- ^[1]

[A] gevlucht

1. voltooid deelwoord van vluchten

   ▸ Hun moeder was met hen gevlucht uit Marokko vanwege geweld.^[2]

[A] gevlucht

1. van een persoon of dier dat hij of zij ergens weggegaan is uit angst voor iets of iemand

   • De voor het vuur gevluchte dieren moesten de rivier over zwemmen. 
   • De voor de oorlog gevluchte mensen moeten in hun nieuwe land ook een nieuwe taal leren. 

   ▸ Zij zijn geboren in Paramaribo en verhuisden in ‘37 naar Veere en namen daar een gevlucht Duits joods jongetje op.^[3]

   ▸ En daardoor waren de voorwaarden voor een normale en vriendschappelijke relatie tussen de Noren en de Duitsers zo goed als vernietigd. Koning Haakon en de kroonprins, zijn oude zeilvriend Olav, zaten nu samen met de gevluchte Noorse regering in Londen.^[4]

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

[B] het gevlucht o

1. (molenaarsambacht) de wieken van een molen en daarbij behorende onderdelen

   ▸ De tweede fase van de restauratie van de Ceres-molen bestaat uit het herstel van de kap, de aandrijflijn van de molen en het gevlucht, oftewel het wiekenkruis.^[5]

2. (molenaarsambacht) toerental van een molen
3. (verouderd) afstand tussen de uiteinden van de uitgespreide vleugels, soms ook gebruikt voor de afstand tussen de uiteinden van de hoorns van dieren

• spanwijdte

• Het woord gevlucht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.