fabulare
Uiterlijk
- IPA: /fa.buˈla.re/
- Afgeleid van fabula “verhaal, vertelling”.
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
fābulāre | fābulō | fābulāvī | fābulātum |
eerste vervoeging | volledig |
als literaire ontlening
vervoeging van |
---|
fabular |
fabulare