eik

• Geluid:  eik    (hulp, bestand)
• IPA: / ɛik / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland, Limburg): /ɛi̯k/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ɛːk/

• eik

• In de betekenis van ‘boomsoort’ voor het eerst aangetroffen in 1137.^[1]
• erfwoord: Middelnederlands eike, Brabants-Limburgse bijvorm van klankwettig ēke (waaruit eek ‘eikenschors’), ontwikkeld uit Oergermaans *aikō, bij Indo-Europees *h₂eiǵ-, waartoe ook Latijn aesculus ‘wintereik’, Oudgrieks aigílōps ‘Valonia-eik’ en Litouws dial. áižuols ‘eik’ behoren.^[2] Evenzo Nederduits Eek, Duits Eiche, Fries iik, eek en Engels oak.
• [2] In de plaatselijke betekenis van 'hond' uit Engels tyke, tike 'hond, mormel', voor het eerst aangetroffen in 1949, zie vindplaats hieronder.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	eik	eiken
verkleinwoord	eikje	eikjes

de eik m

1. (plantkunde) Quercus , een geslacht van loofbomen

   • Op het dorpsplein stond een machtige eik. 

   ▸ En sta tezamen, maar niet te dicht bijeen: want de zuilen van de tempel staan ieder op zichzelf, en de eik en de cipres groeien niet in elkanders schaduw.’^[3]

2. (Den Helder) hond

   ▸ Daar heeft hij in Den Helder een Engels taal-zwervertje ontdekt, nl. het zelfstandig naamwoord „eik” inde betekenis van hond. leder, die geregeld contact met inwoners van Den Helder heeft gehad, moet het gebruik van dit woord zijn opgevallen. Nergens anders komt het voor, noch iets dat er op lijkt. De benaming „eik” voorspelt voor het viervoetertje, dat er mee getooid wordt, weinig goeds.^[4]

• ijk

• Het woord eik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "eik" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[5]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• [1] eik in het Nederlands Soortenregister N
• [1] eik op Wikidata

• geluid

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	eik	eike

eik

1. (plantkunde) eik

• yk