eigen

• Geluid:  eigen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɛiɣə(n) / (2 lettergrepen); /ˈɛi̯ɣə(n)/

• ei·gen

• erfwoord via Middelnederlands eigen / eighin van Oudnederlands  ēgan  , in de betekenis van ‘van het subject’ aangetroffen vanaf 1100, voltooid deelwoord van het werkwoord *eigan ('bezitten'), van Germaans *aiganan, vergelijk Oudhoogduits eigan, eigen, Angelsaksisch āgen, Engels own; als zelfstandig naamwoord 'bezit, eigendom' in Oudhoogduits eigan, Gotisch aigin ^{[1] [2] [3]}

eigen

1. op zichzelf betrekking hebbend, van jezelf

   • Eigen huis. 
   • Vakantie in eigen land. 

   ▸ Ik heb nooit alleen gewoond, ik ben altijd met anderen op pad en ik ga met mijn gezin op vakantie of met vrienden een weekendje weg. Een doodgewone veertiger met een eigen bedrijf, twintig jaar getrouwd, vader van drie, die elke zondag het gras maait.^[4]

2. typisch (voor)

   • Experimenteren is eigen aan de leeftijd. 
   • Iedere streek heeft iets eigens. 

   ▸ In De andere naam van Jon Fosse is de stijl zeker eigen. De Noorse meester van het langzame proza daalt in repetitieve, ritmische zinnen af in het hoofd van een piekerende schilder.^[5]

• Net als voltooide deelwoorden op -en krijgt "eigen" geen buigings-e als bijvoeglijk naamwoord, gesubstantiveerd kan het dat wel krijgen.

• oneigen

• (intensivering) bloedeigen, hoogsteigen
• laddereigen, lichaamseigen, lijfeigen, taaleigen, tijdeigen, vaneigens, volkseigen, vrijeigen

• eigendom
• toeëigenen
• onteigenen

• [1] een koekje van eigen deeg krijgen
• [1] eigen haard
  thuis, gezin en woning
• [1] eigen schuld, dikke bult
• [1] over de eigen voeten struikelen
• De hand in eigen boezem steken

• De splinter in andermans oog wel zien, maar niet de balk in het eigen

• Een koekje van eigen deeg geven

• eigen roem (lof) stinkt

• Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.

• Het heft in eigen hand(en) nemen

• Iemand in zijn eigen vet gaar smoren/laten koken

• Nog niet op eigen benen kunnen staan

• Op eigen houtje

• Op eigen wieken drijven

• Over zijn eigen schaduw heen springen

• Zijn eigen boontjes wel kunnen doppen

• Zijn eigen glazen ingooien

• Zijn eigen graf graven/delven

• Zijn eigen nest bevuilen

• Zijn eigen straatje vegen

eigen

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eigenen
   

   • Ik eigen. 

2. gebiedende wijs van eigenen
   

   • Eigen! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eigenen
   

   • Eigen je? 

• Het woord eigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "eigen" herkend door:

eigen

1. eigen; op zichzelf betrekking hebbend, van jezelf

eigen

1. eigen; op zichzelf betrekking hebbend, van jezelf

eigen

1. eigen; op zichzelf betrekking hebbend, van jezelf