deontologie

• Geluid:  deontologie    (hulp, bestand)

• de·on·to·lo·gie

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘plichtenleer’ voor het eerst aangetroffen in 1847 ^[1]
• afgeleid van het Griekse: 'deon' (plicht) met het achtervoegsel -logie

de deontologie v

1. (filosofie) een ethische stroming, die uitgaat van absolute gedragsregels, vaak, maar niet altijd, gesteld als normen. (plichtethiek)

• plichtenleer

• deontologisch, deontoloog

• Het woord deontologie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "deontologie" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.