dus

• Geluid:  dus    (hulp, bestand)
• IPA: / dʏs / (1 lettergreep)

• dus

• In de betekenis van ‘bijwoord van kwantiteit: op deze wijze, aldus’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1100 ^[1]
• In de betekenis van ‘nevenschikkend voegwoord’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 ^[1]

dus

1. om die reden, daarom (signaalwoord)

   • Het is mooi warm weer, dus trek ik geen trui aan. 
   • Hij had goed en hard gestudeerd, dus was hij niet bang voor zijn examen. 

1. daarom

• aldus, zodus

• dusdanig, dusdoende, dusverre

• Het woord dus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dus" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[2]

dus

1. dus

• daarom
• gevolglik

dus

1. dus

• Afgeleid van het Oudnederlandse thus

dus

1. dus

• dos

• aldus

• IPA: /dʊs/

• dus

dus

1. informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het imperfectieve werkwoord dusit