dubbeltitel

• Geluid:  dubbeltitel    (hulp, bestand)

• dub·bel·ti·tel

• samenstelling van  dubbel  en  titel zn 

de dubbeltitel m

1. (tennis) de overwinning in een tennistoernooi bij het dubbelspel

   ▸ Safárová en Mattek-Sands pakken ook in Parijs de dubbeltitel^[1]

   ▸ Wesley Koolhof en Matwé Middelkoop hebben naast hun vierde dubbeltitel op de ATP-tour gegrepen. Ze waren in Ahoy niet opgewassen tegen de Kroaat Ivan Dodig en Spanjaard Marcel Granollers: 7-6 (5), 6-3.^[2]

• Het woord dubbeltitel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.