coniunctivus
coniunctivus m
- wat dient om te verbinden
- aanvoegend als in aanvoegende wijs
- conjunctief
| enkelvoud | meervoud | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
| nominatief | coniunctivus | coniunctiva | coniunctivum | coniunctivī | coniunctivae | coniunctiva |
| genitief | coniunctivī | coniunctivae | coniunctivī | coniunctivōrum | coniunctivārum | coniunctivōrum |
| datief | coniunctivō | coniunctivae | coniunctivō | coniunctivīs | coniunctivīs | coniunctivīs |
| accusatief | coniunctivum | coniunctivam | coniunctivum | coniunctivōs | coniunctivās | coniunctiva |
| ablatief | coniunctivō | coniunctivā | coniunctivō | coniunctivīs | coniunctivīs | coniunctivīs |
| vocatief | coniunctive | coniunctiva | coniunctivum | coniunctivī | coniunctivae | coniunctiva |
| Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): coniunctivior | ||||||
| Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): coniunctivissimus | ||||||