colle

• Geluid:  colle    (hulp, bestand)
• IPA: /kɔl/

• Uit het Volkslatijn *kolla, ontleend aan Oudgrieks κόλλα (kólla) “plaksel”.
• [2][3][4] In de betekenis van ”(proef)toets, (prof)examen”, aangetroffen in ca. 1840. ^[1]

colle v

1. lijm, plaksel
2. (spreektaal) strikvraag

   «Le prof de maths m'a posé une colle.»

   De wiskundeleraar heeft me een strikvraag gesteld. ^[2]

3. (spreektaal) voor straf nablijven op school

   «Après qu'on avait fait claquer des pétards on nous a donné trois heures de colle.»

   Nadat we rotjes hadden gegooid, moesten we drie uur nablijven. ^[2]

4. (spreektaal) (proef)toets, (proef)examen

   «Hier on a passé une colle de philo.»

   Gisteren hebben we een tentamen filosofie gemaakt. ^[2]

5. (spreektaal) iets vervelends

   «Quelle colle!»

   Hè wat vervelend! ^[2]

• colle in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994) op de website cnrtl.fr .