cluster

• Geluid:  cluster    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈklʏstər / (2 lettergrepen)

• clus·ter

• van Engels cluster, in de betekenis van ‘tros, groep’ voor het eerst aangetroffen in 1963 ^{[1] [2]}

de cluster m , de of het

1. compacte groep van gelijksoortige objecten, verschijnselen, klanken etc.
2. (muziek) een dissonant akkoord van meerdere opeenvolgende tonen
3. (astronomie) een groep sterrenstelsels

• opeenhoping

• clusterbijeenkomst
• clusterbom
• clusterhoofdpijn
• clusterprijs

cluster

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van clusteren
   

   • Ik cluster. 

2. gebiedende wijs van clusteren
   

   • Cluster! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van clusteren
   

   • Cluster je? 

• Het woord cluster staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "cluster" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  cluster (VK)    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈklʌstə/

• erfwoord: Oudengels clyster, soms ġeclystre, ontwikkeld uit West-Germaans *klustra- met epenthetische -t-, uit *klus(s)ra-, uit *klut-tra-; zie verder Ndl. kliester, klijster.^[1]

cluster

1. cluster, groepering

cluster

1. onovergankelijk zich groeperen, een cluster vormen
2. overgankelijk bundelen, tot een cluster maken

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

cluster m

1. cluster