chlorofyl

• Geluid:  chlorofyl    (hulp, bestand)

• chlo·ro·fyl

• In de betekenis van ‘bladgroen’ voor het eerst aangetroffen in 1847 ^[1]
• afgeleid van het Griekse 'phullon' (blad) met het voorvoegsel chloro- ^[2]

het chlorofyl o ^[3]

1. (plantkunde) groene bladkleurstof van planten die zich in chloroplasten bevindt en met behulp waarvan zij licht opvangen en de energie daarvan omzetten in chemische energie (fotosynthese)

• bladgroen

• blad, bladgroenkorrel, chloroplast

• Het woord chlorofyl staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "chlorofyl" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.