brille

• Geluid:  brille    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbrijə / (2 lettergrepen)

• bril·le

• In de betekenis van ‘uitzonderlijke begaafdheid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1840 ^[1]
• nagebootst Frans, afgeleid van  briller ww  "schitteren" ^[2][3]

de brille m

1. schittering van een opmerkelijke daad, een unieke prestatie, een grote reputatie of een bijzondere beheersing

   • Hij heeft zijn examens met brille gehaald. 

•  briljant bn 

• Het woord brille staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "brille" herkend door:

brille

1. aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van brillar
2. aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van brillar
3. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van brillar