bevel

• Geluid:  bevel    (hulp, bestand)

• be·vel

• Afgeleid van bevelen ^[1]

het bevel o

1. verplicht uit te voeren opdracht zonder enige tegenspraak; verbaal geuit gebod

   • Dat is een bevel, soldaat!! 

   ▸ De dwingende stem liet het verzoek als een bevel klinken.^[2]

2. gezag om een groep mensen te leiden; commando; commandement

   • De koning is de eerste in bevel van het leger. 

• order, machtwoord, bevelschrift, commando, instructie, eis, dictum, sommatie, gebod

• arrestatiebevel, dienstbevel, dwangbevel, huiszoekingsbevel, noodbevel, ontruimingsbevel, opperbevel, tegenbevel, uitwijzingsbevel, uitzettingsbevel

• bevelhebbend, bevelhebber, bevelschrift, bevelvoerder, bevelvoerend, bevelvoering

• Het woord bevel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bevel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.