bedaren

• Geluid:  bedaren    (hulp, bestand)
• IPA: /bə'darə(n)/

• be·da·ren

• In de betekenis van ‘(zich) kalmeren’ voor het eerst aangetroffen in 1451 ^[1]
• Afkomstig van Middelnederlands hem bedaren,"tot zichzelf komen. Verwanten zijn beperkt tot Fries bedearje. Mogelijk verwant aan bedeesd, daas. In dat geval is een wortel *daz- te vermoeden. met het voorvoegsel be- ^[2]

bedaren

1. ergatief tot rust komen, kalm worden

   • Eindelijk bedaarde de vreselijke storm en kon het reddingswerk beginnen. 

   ▸ Was hun koning, Willem de Veroveraar, niet tijdens een geweldige storm, dankzij de heilige Nicolaas, veilig van Normandië naar Engeland gevaren? Want Nicolaas was in staat de wind en de onstuimige kracht der golven te doen bedaren!^[3]

2. overgankelijk kalm maken

   • Hij kon het kind slechts bedaren door het een ijsje aan te bieden. 

• kalmeren

het bedaren o

1. rust, kalmte

   ▸ Met zijn vaderlijk gezag wist hij de jongens tot bedaren te brengen.^[4]

• Het woord bedaren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bedaren" herkend door: