adductie
Uiterlijk
- ad·duc·tie
- uit het Latijn [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | adductie | adducties |
verkleinwoord | - | - |
de adductie v
- toevoering
- (biologie) beweging vanuit de neutrale uitgangshouding waarbij een ledemaat in het frontale vlak (dus zijwaarts) naar het lichaam toe wordt bewogen
- Het woord 'adductie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.