ophouden

• Geluid:  ophouden    (hulp, bestand)

• op·hou·den

• samenstelling van  op bw  en  houden ww 

ophouden

1. onovergankelijk, onpersoonlijk een einde nemen, stoppen [4]

   • De regen is eindelijk opgehouden. 

2. ergatief ~ met, ~ te: een activiteit beëindigen, stoppen [5]

   • Hij hield op met spreken. 

   ▸ Hij at een hamburger, dronk een Budweiser en vertelde me toen plompverloren dat hij ermee ophield.^[1]

   ▸ Voor Lauritz was het licht minder romantisch. In de midzomertijd werd als het weer het toeliet het hooi binnengehaald op Osteroy. Of liever gezegd, als het weer het toeliet werkte je dag en nacht zonder ophouden om klaar te zijn voor de volgende regenbui.^[2]

3. wederkerend zich bezighouden met
4. overgankelijk (ongebruikelijk) omhoog houden

   • Ze hield het bordje met 8 op. 

5. overgankelijk trachten te geven
6. overgankelijk openhouden
7. overgankelijk tegenhouden
8. overgankelijk beletten verder te gaan
9. wederkerend zich ~: zijn

   ▸ Het volk houdt zich urenlang op straat op, zelfs in het donker of als het sneeuwt. in de hoop een glimp van haar gezicht op te vangen achter het raam van haar vergulde koets.^[3]

• [2] stoppen
• [7] hinderen

• Het woord ophouden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ophouden" herkend door: