omdijkt

• Geluid:  omdijkt    (hulp, bestand)

• om·dijkt

• vervoeging van omdijken: de stam met de uitgang -t, zonder ge- vanwege voorvoegsel

omdijkt

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van omdijken
   

   • Jij omdijkt. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van omdijken
   

   • Hij omdijkt. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van omdijken
   

   • Omdijkt! 

omdijkt

1. voltooid deelwoord van omdijken

   • Deze kwelder kan beter niet omdijkt worden.