weerleggen
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| weerleggen | weerleggend |
| weerlegging | weerlegd |
- Geluid: weerleggen (hulp, bestand)
- weer·leg·gen
- samenstelling van weer bw en leggen
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| weerleggen |
weerlegde |
weerlegd |
| zwak -d | volledig | |
weerleggen
- overgankelijk een eerdere bewering ontkrachten
- Het bestaan van een alles doordringende ether werd in een experiment weerlegd.
- ▸ Maar nu luisterde hij voor de eerste maal met ingenomenheid naar deze woorden en hij trachtte ze niet in zichzelf te weerleggen.[1]
1. een eerdere bewering ontkrachten
- Het woord weerleggen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "weerleggen" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ “Anna Karenina”
(1877), G.A. van Oorschot
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 10
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Samenstelling in het Nederlands
- Zwak werkwoord (-d) in het Nederlands
- Werkwoord in het Nederlands
- Onscheidbaar werkwoord in het Nederlands
- Overgankelijk werkwoord in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 99 %
- Prevalentie Vlaanderen 99 %