wantrouwen

• Geluid:  wantrouwen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwɑntrɑuwə(n) / (3 lettergrepen)

• wan·trou·wen

• ww: van Middelnederlands, *samenstelling van  wan bn  en  trouwen ww  ^[1][2]
• zn: zelfstandig gebruikt ww, in de betekenis van ‘mistrouwen, achterdocht’ voor het eerst aangetroffen in 1573 ^[3][4]

wantrouwen

1. overgankelijk niet vertrouwen, argwanend zijn tegen

   • Wantrouw e-mails met bijlagen van onbekende afzenders. 

• vertrouwen

het wantrouwen o

1. afwezigheid van vertrouwen

• achterdocht, argwaan

• wantrouwig

• Het woord wantrouwen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wantrouwen" herkend door: