knauwen

naamwoord van handeling
knauwen	knauwend
knauw

De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Het **knauwen** op een speelgoedje vervaardigd uit ruwe huid als tijdverdrijf

Nederlands

Uitspraak

Geluid: knauwen (hulp, bestand)
IPA: / ˈknɑuwə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

knau·wen

Woordherkomst en -opbouw

van Middelnederlands cnauwen, vermoedelijk een mengvorm van knagen en kauwen; in de betekenis van ‘sterk kauwen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1287 ^[1]^[2]^[3]

Werkwoord

knauwen

inergatief ~ op iets trachten door te bijten
- De hond knauwde op een bot.
inergatief inslikken van de uitgang -en in de uitspraak van een woord, met name in het Gronings

Zelfstandig naamwoord

de knauwen mv

meervoud van het zelfstandig naamwoord knauw

Gangbaarheid

Het woord knauwen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "knauwen" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
88 %	van de Vlamingen.^[4]

Verwijzingen

[1] Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).

[qknauwen-2] knauwen op website: Etymologiebank.nl

[p{{{1}}}-3] "knauwen" in:
Sijs, Nicoline van der
, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

[4] Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

[1]

[2]

[3]

[4]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
knauwen	knauwde	geknauwd
zwak -d	volledig