bó buộc

• IPA: (Hanoi) /ɓɔ³⁵ ɓuɜ̰k³¹/

bó buộc

1. beperken in zijn doen en laten, vasthouden, verplichten

   hoàn cảnh bó buộc – beperkende situatie

   Nó bó buộc phải ra đi. – Hij is verplicht te vertrekken.

   Người ta bó buộc nó phải nhận. – Hij werd verplicht om het te aanvaarden.

• Hồ Ngọc Đức, Free Vietnamese Dictionary Project