afgeven

Oldenborgsch, Oostnordseeplattdüütsch

afgeven

Konjugatschoon vun Infinitiv
		Eentall			Mehrtall
Person		1.	2.	3.	1.	2.	3.
Tiet		ik	du	he / se dat	wi	ji	se
eenfache Tieden	Nutiet	geev af	giffst af	gifft af	geevt af	geevt af	geevt af
eenfache Tieden	verleden Tiet	geev af	geevst af	geev af	geven af	geven af	geven af
tosamen- sett Tieden	Perfekt	heff afgeven	hest afgeven	hett afgeven	hebbt afgeven	hebbt afgeven	hebbt afgeven
	Plusquam- perfekt	harr afgeven	harrst afgeven	harr afgeven	harrn afgeven	harrn afgeven	harrn afgeven
	tokamen Tiet	will/schall/warr afgeven	wullt/schasst/warrst afgeven	will/schall/warrt afgeven	wüllt/schüllt/warrt afgeven	wüllt/schüllt/warrt afgeven	wüllt/schüllt/warrt afgeven
Imperativ		-	giff af	-	-	geevt af	-
Partizip Nutiet		afgeven
Partizip verleden Tiet		afgeven
Kiek ok bi: Bügen vun Verben

en Deel vun jichtenswat wiedergeven
He hett sien Deel afgeven.
as jichtenswat utsehn, gellen
Se gifft en gode Schoolmestersch af.
sik afgeven: mit jichtenseen wat to doon hebben, süh: sik afgeven
Willst du di wirklich mit de afgeven.

Översetten [ännern]

↑ Ostfriesische Landschaft, Online-Wörterbuch, abgeben
↑ ^2,0 ^2,1 Stratmann-Täpper, Hedwig, Schäper, Hans, Use Platt van A büs Z, Wörterbuch Kirchhellener Platt, Hochdeutsch-Plattdeutsch, Nr. 43 der Schriftenreihe des Vereins für Orts- und Heimatkunde Kirchhellen, Bottrop-Kirchhellen 2012, 4 (abgeben)