Dr. No (Film)

Dr. No (hoochdüütsch James Bond – 007 jagt Dr. No) is en britischen Speelfilm ut dat Johr 1962, de op den gliek nöömten Roman vun Ian Fleming baseert. Dat is de eerste vun de James-Bond-Filmreeg, de op de Grundlaag vun Flemings Romanen entstahn sünd. De Hööftrullen weern vun Sean Connery un Ursula Andress speelt, de beide mit dissen Film jemehrn internatschonalen Dörbrook harrn.

In Jamaika verswinnt op unklore Wies de MI6-Agent Jon Strangways, de dor statschoneert is. De Funkkuntakt is afbroken, ofschoonst en technisch Problem utslaten warrn kann. De britische Agent James Bond mit de Beteken 007 warrt dorophen dorhen schickt, üm natoforschen, woneem de Agent bleven is un gleiktietig ok, üm ruttofinnen, wat un woneem de Born vun seltsome Energiebülgen is, de de Flaagbahnen vun US-amerikaansche Raketen ut Cape Canaveral stört. In’n Film warrt disse Bülgen as Toppling betekent.

In Jamaika schall he Kuntakt opnehmen to den CIA-Agenten Felix Leiter, aver kuum in Kingston ankamen warrt he al vun en Attentäter affungen, de em an’n Kragen will. Natürlich markt Bond foorts wat los is un kann em utschalten. Glieks nimmt he sien Arbeit op un kiekt sik de Lüüd an, mit de Strangways toletzt to doon harr. Dorbi lehrt he ünner annern den Metallurgen Professer Dent kennen. De vertellt em vun den eenheimischen Fischer Quarrel, den he opsöken deit. Dorbi kummt he ok in Kuntakt mit Leiter. De mit den Fischer Quarrel aver tosamenarbeit hett, üm sülvst natoforschen. Vun jem höört Bond vun dat Eiland Crab Key, dat in privaten Besitt is vun en Dr. No.

De Ümstand, dat en dor nich hinfohren dröff, maakt dat Eiland för Bond intressant, so dat he mit Help vun Quarrel översetten deit. Dor dröpt he an’n Strand unvermodens op de Muschelsökersche Honey Ryder, de glöövt, dat Dr. No ehrn Vadder ümbröcht hett. Tosamen versöökt se in’t Binnere vun Crab Key to kamen, warrt aver in en Sump vun de Wachlüüd vun Dr. No opgrepen. Quarrel kummt dorbi üm, Honey un James Bond warrt fangen nahmen. As de Sump aver radioaktiv kontamineert is, mööt se nu eerst reinigt un entgifft warrn.

Bond is teemlich baff, dat se in dat Hööftquarteer nich as Fangene behannelt warrt, man eher as Gäst. Opletzt warrt he den Dr. sogor persönlich vörstellt. De stellt sik as en fanatischen Wetenschoppler rut, de sik vun de USA missacht föhlt, vun wegen dat sien Weten un Vermögen nich acht worrn sünd. Dat will he jem torüchbetahlen. Dorüm warrt vun em US-amerikaansche Raketen, de vun Cape Canaveral ut starten doot dör Toppling^[1] to’n Afstörten bröcht. De Energie, de he dorför bruukt, winnt he ut sien egen Atomreakter.

Dr. No is aver dorvun beindruckt, dat Bond all de Moordanslääg överleevt hett, de twüschendör op em veröövt worrn sünd, un maakt em dat Anboot, in sien Verbrekerorganisatschoon S.P.E.C.T.R.E. intostiegen. Dat lehnt Bond aver afsluut af, worophen he tosamenslahn un insparrt warrt. As Dubbelnull-Agent is dat för em natürlich keen Problem, ut sien Zell uttoneihn. He kann en Techniker daalslahn un tütt sik den sien Schuulkledaasch an. So verkleedt slickt he sik bi’n Reakter in un kann den saboteeren. As de Stüttpunkt dör’t Överlasten vun’n Reakter langsom to explodeeren anfangt, kummt dat to’n Kamp twüchen No un Bond, wobi Dr. No vun 007 in dat kaken hitte Köhlwater vun Reakter stött warrt. In letzte Sekunn kann he opletzt tosamen mit Honey vun’t Eiland wegkamen.

As eersten Kinofilm vun en möögliche James-Bond-Reeg weer an sik en Verfilmen vun den Roman Thunderball plaant. Man vun wegen, dat sik Ian Fleming, Kevin McClory un Jack Whittingham över de Rechten in de Wull kregen hebbt, hett de Produkschoonsfirma Eon Productions Ltd. amenner den för den Roman Dr. No entscheedt.

De Egenschoppen vun de Filmfigur James Bond, de in Dr. No to’n eersten mol op de Lienwand bröcht worrn, weern vun de Produkschoonsfirma in Anlehnen an de Romanfigur vun Fleming entwickelt. Man hett sik dorbi na dat Optreden un dat Verhollen, as dat ut de Romanen bekannt weer, richt. Ok de familiäre Achtergrund vun de Figur is ut de Romanreeg övernahmen worrn, ok wenn Fleming sien Hööftfigur eerst na den Anfang vun de Filmreeg to’n Schotten maakt hett. Dat keem nu wedder in Anlehnen an den Schauspeler Sean Connery, de op sien Arm de Wöör Scotland forever intätoweert hett.^[2] Ok en groten Deel vun de Rullennaams as ok de Grööt „Mien Naam is Bond. James Bond.“ sünd ut den Roman övernahmen worrn.

Dat Kunzept vun de Filmreeg warrt in dissen eersten Deel deelwies inföhrt. Dorto tellt de vun Monty Norman komponeerte Titelmelodie, de vun’t Orchester vun John Barry speelt worrn is, de Blick dör’n Revolver-Loop to’n Anfang vun jeden Bond-Film, tomindst een erotische, starke Fronsrull, de Bruuk vun Gadgets un sünnere Fohrtüüch, mit de de Agent de Welt redden kann, de exotischen Öört, woneem de Geschicht speelt as toletzt ok de tyypsche Bööswicht, de an Gröttenwahn lieden deit. Man, in’n Gegendeel to de wieteren Filmen ut de James-Bond-Reeg fehlt bi dissen eersten Film noch de tyypsche Anfangssequenz, de so nöömte Teaser. De weer to’n eersten mol bi den Film From Russia with Love insett.

Anners as bi de annern Filmen warrt de bekannte Figur „Q“ (oder Major Boothroyd), de för’t Utklamüstern vun de Sünnerutrüstuing tostännig is, noch vun Peter Burton speelt. Vun den tweeten Film af bit to sien Dood 1999 hett disse Rull Desmond Llewelyn speelt. Aver den Geheemdeenstbaas „M“, dorstellt vun Bernard Lee, geev dat ok in dissen Film al, jüst so as ok de Sekretärsche Miss Moneypenny, de vun Lois Maxwell speelt weer. Beide hebbt Jemehr Rullen Johrteihnten lang speelt.

De Bühnenbillner Ken Adam hett vun de beiden Produzenten Broccoli un Saltzman den Opdrag kregen, de ünnerscheedlichen Kulissen för den Film in de Pinewood Studios to boen. Geld stünn dorför nich veel praat, liekers hett Adam en futuristische Welt torechtboet, de nich so dicht bi de Realität leeg, un to’n kommerziellen Spood düchtig bidragen hett. Liekers dat sik de beiden Produzenten seker weern, hebbt se vun’t Filmünnernehmen United Artists blots ’n lütt Budget vun ruchweg een Million US-Dollar kregen hatt. Alleen in’t Verenigte Königriek hett de Kinofilm opletzt aver en Veelfack vun de Produkschoonskosten wedder inspeelt. Dreihöörd för Dr. No weern London (Grootbritannien), Kingston (Jamaika) un de Florida Keys (USA).

United Artists hett al en Verdrag över den Verdrief vun söss James-Bond-Filmen afsclaten, noch vördem dat mit de Dreiharbeiten losgüng. As sik de Spood vun Dr. No afteken de, hett Eon Productions Ltd. glieks mit de Produkschoon vun den tweeten Bond-Film From Russia with Love anfungen.

Lexikon vun’n internatschonalen Film: Erster Film der populären und – trotz mehrfachen Hauptdarsteller-Wechsels – langlebigen Serie von Actionfilmen, die seit 1962 Motive aus Romanen des Engländers Ian Fleming (1908 – 1964) zu einer spektakulären Genre-Mischung verarbeitet.

Dr. No weer 1964 för dree Filmpriesen nomineert un is mit all dree ok uttekent worrn:

• 1964: mit den Golden Globe in de Kategorie Meistversprekenst Needorsteller för Ursula Andress.
• 1964: mit den Golden Laurel, 2. Platz in de Kategorie Top Action Drama
• 1964: mit den Golden Laurel, 3. Platz in de Kategorie Top Action Dorsteller för Sean Connery

Vergleken mit de lateren James-Bond-Filmen, is de Musik in den eersten Film ’n beten ungewöhnlich. Vun wegen dat op verschedene Toondräger-Publikatschonen John Barry as Komponist opföhrt weer, hett Monty Norman as in twee Gerichtsverhanneln de Oorheverschop vun’t inleiden James-Bond-Theme tospraken kregen. Barry is wohhaftig op sünnern Wunsch vun Norman as Orchestrater för dat Titelthema instellt worrn.^[3] In de DVD-Dokumentatschoon Inside Dr. No singt Norman de eersten Versen vun en Leed, dat he Johren vörher al för en Bühnenstück schreven harr un dat an eenige Steden al Ankläng vun’t Bond-Thema opweist, op de annern Siet is dat ahn Twievel John Barry wesen, de at Thema, dat ok as Gunbarrel Theme (dör den Pistolenloop sehn), mit sien Interpretatschoon eerst weltberopen maakt hett.

Op dat in Mono publizeerte Soundtrack-Album^[4] (al annern Filmmusiken weern dorna in Stereo rutbröcht) sünd de verschedenen Faten vun Norman vun dat karibische Volksleed Under The Mango Tree un vun Three Blind Mice – as „Kingston Calypso“ betekent – enthollen. All de tyypschen Musikelementen as dat Action-Thema 007, dat Barry eerst bi From Russia with Love inföhrt hett, fehlen. Norman hett op den Soundtrack noch en tweet James Bond Theme ünnerbröcht, dat aver mit dat Stück, wat later so betekent worrn is, nix to doon harr un ok nie mehr bruukt worrn is.

Een vun de bekannsten Szenen vun den Film is, as Honey Ryder (Ursula Andress) in en cremeklöörten Boomwull-Bikini mit’n breden Gördel ut dat Water kummt. Disse Szeen hett dorto bidragen, dat sik disse Oort vun Baad-Kledaasch gau wiet verbreden dee, liekers dat man dor vörher noch bannig moralische Bedenken bi haar. An disse legendäre Szeen is later in den Bond-Film Die Another Day anknütt worrn, as Halle Berry op glieke Oort un Wies ünner den Blick vun James Bond in’n Bikini ut dat Water steeg.

Bi’t Överdrägen vun den Text in’t Düütsche hebbt de Översetters en Fehler maakt, de villicht aver ok wullt weer. In’t Original vertellt Dr. No, de he de nich wullte Söhn vun en düütschen Missionar un en chinee’sch Deern is, wil in de düütschen Faten angeven warrt, dat sien Vadder en britischen Missionar weer.

De Verbrekerorganisatschoon, de in’t Original S.P.E.C.T.R.E (Special Executive For Counter Intelligence, Terrorism, Revenge, and Extortion) hett, warrt in de düütschen Faten mit G.O.F.T.E.R (Geheimorganisation Für Terrorismus, Erpressung und Rache) översett. In de Filmen From Russia with Love un Thunderball warrt se as PHANTOM betekent un in You Only Live Twice heet se as in’t Original S.P.E.C.T.R.E.

Maurice Binder, de mit Utnahm vun From Russia with Love de Vörspann-Sequenzen vun 1962 bit 1989 maakt hett, hett för den Anfang dat Binnere vun en echten Pistolenloop mit en Lockkamera filmt. Dorüm hannelt sik dat in de Filmen bit Licence to Kill üm en echten Loop. Vun Golden Eye bit Die Another Day is de Loop to’n Moderniseeren animeert worrn. In Casino Royale (2006) weer de Loop slecht animeert un vullkamen nee opmaakt. üm denn in Quantum of Solace wedder so maakt worrn as in de fröheren Filmen, man licht an de Tiet anpasst.

• Michael Marti, Peter Wälty: James Bond und die Schweiz. Basel 2008. ISBN 978-3-905800-20-3
• Danny Morgenstern, Manfred Hobsch: James Bond XXL. Schwarzkopf & Schwarzkopf – ISBN 3-89602-545-7

1. ↑ Verkloren vun dn Begreep Toppling
2. ↑ Siet mit Tattoo-Bild
3. ↑ The James Bond Theme Story
4. ↑ verschiedene Ausgaben des Soundtrack-Albums bei Soundtrackcollector

• Dr. No in de Internet Movie Database (engelsch)