Ogenbroenaante

Ogenbroenaant(e)
Systematik
Ünnerstamm: Warveldeerten (Vertebrata) Klass: Vagels (Aves) Ornen: Gösevagels (Anseriformes) Familie: Aantenvagels (Anatidae) Ünnerfamilie: Echte Aanten (Anatinae) Tribus: Swemmaanten Geslecht: Aanten an sik Oort: Ogenbroenaante (Anas superciliosa)
Wetenschoplich Naam
Anas superciliosa
Gmelin, 1789

De Ogenbroenaant(e) (Anas superciliosa) is en Aantenvagel un warrt to de Swemmaanten, un dor nu wedder to de Aanten an sik torekent. Fröher is düsse Aart in dree Unneraarden updeelt wurrn, man midderwielen is bi DNA-Unnersöken rutkamen, dat twuschen de vörmoligen Unneraarden keen groten Unnerscheed besteiht un dat vundswegen nich vun Unneraarden snackt weern kann.^[1] Ogenbroenaanten gifft dat bloß man in Australasien. De IUCN meent, üm düsse Aart möss een sik „gor keen Sorgen“ maken (least concern).

De Ogenbroenaante höört to de groten Swemmaantenaarden. Dat Lief is twuschen 54 un 61 cm lang, dor is twee Drüddel vun de Rump.^[2] De Flunken kann se 80 bit 100 cm wiet ut’neen spannen.^[3] Vergleken mit dat Lief sünd Kopp un Snavel groot. De Feddern up’n Kopp sett sik in‘e Farv düütlich vun’nanner af. Boven up sünd se swatt, over dat Ooge hen löppt en düütlichen swatten Striepen, de as’n halven Maand na unnen afbugen deit. En tweden fienen Striepen (de so nömmte Baartstriepen) löppt unnen an dat Gesicht langs. De Aanten kaamt faken an Land un röögt sik dor leifig .^[4] As annere Aanten ut de Tropen verscheelt sik Waart un Aante nich groot. Rusen doot se, mol mehr, mol minner, over dat ganze Johr hen. An’n dullsten sünd se dor in’n Dezembermaand mit togange.^[5] De meisten Ogenbroenaanten sünd just mit dat Rusen dör, wenn se sik vermehren doot.

De Ogenbroenaante is to finnen in Australien, up Neeguinea, up de Eilannen vun Indonesien bit na Sumatra sien Süden hen, un up Sulawesi un Halmahera. Se leevt bit hen na Neeseeland in’n Süden un de Salomonen-Inselgrupp in’n Norden. Siedeln deit se ok up Fiji, Tonga un Samoa. Up Neeseeland is de Bestand bannig dör’nanner krüüzt mit de Graue Aante, de dor inföhrt wurrn is. Eerste Hybriden hett dat al 1917 geven. Ok up de Eilannen um Neeseeland umto sünd se an to drepen.^[6] Al 1992 is annahmen wurrn, datt bi 40 % vun all Ogenbroenaanten up Neeseeland krüüzt weern mit de Graue Aante. De Bestand vun de Graue Aante up Neeseeland warrt up mehr as 5 Mio. Vagels taxeert, bi de Ogenbroenaante warrt man bloß up 10.000 bit 100.000 Exemplare rekent. In Australien warrt ehr Bestand up 500.000 Aanten taxeert.^[7]

De Ogenbroenaante kann sik goot anpassen un siedelt in allerhand verschedene fuchtige un natte Gemarken. Faken is se to sehn in Sump mit hogen Waterstand un bannig veel Planten.^[8] Ok Waters, de bloß for en tiedlang bestaht, weert vun ehr bruukt. An Soltwatermeere is se man roor. In de Dröögtieden is se faken an to drepen in Stroommünnen, an Lagunen an’e Küst, in Soltmaschen un ok dor, wo Ströme Ebbe un Floot hefft. In Neeseeland lett se sik ok in’e Barge sehn oder in dichten Woold. Roor is se in Regionen, de for de Bueree bruukt weert un wo veel Minschen siedeln doot. Unner Umstänn hangt dat dor mit tosamen, datt de Graue Aante dor inföhrt wurrn is.

De Ogenbroenaante fritt tomeist Planten. Sunnerlich hollt se sik an de Saat vun Waterplanten un Planten, de an’t Över staht. Mit’n Snavel sicht de de Uppersiete vun dat Water dör. Wo dat deeper is, grünnelt se ok. Hen un wenn is to sehn, wie se an Land Gras freten deit. Freten deit se meist, wenn de Nacht anfangt un in de Schummertied an’n Morgen.

Bi 24 Seken, de in Canberra in Australien fiev Johre lang overwacht wurrn sünd, sünd man fieve de ganze Tied mit densülvigen Waart tohopen ween. Sess Aanten sünd dree Johre lang, seven sünd veer Johre lang mit densülvigen Waart tohopen bleven. Bloß eenmol is dat vorkamen, datt en Waart al in dat neegste Johr mit en annere Aante Junge uptagen hett.^[9]

In’n Süüdosten vun Australien bröödt de Ogenbroenaanten vun Juli- bit Dezembermaand. Mitunner gifft dat ok in’n Februarmaand noch Nester. Up Neeseeland sütt dat nich groot anners ut.^[10] Den Platz for dat Nest socht de Aante ut. Normolerwiese warrt dat in holle Böme anleggt, af un to weert ok mol de olen Nester vun annere Watervagels nahmen. Dat is man roor, dat Ogenbroenaanten up’e Eer bröden doot. In’n Döörsnitt weert negen Eier leggt, man dat könnt normolerwiese twuschen seven un 12 Eier ween. Wenn dat mehr as 12 Eier in en Nest gifft, denn so stammt de normolerwiese vun mehr, as een Seken.^[11] De Eier weert mit’n Afstand vun een Dag leggt. Normolerwiese weert se fröh an’n Morgen leggt. Bröden deit bloß man de Aante. An’n Anfang vun de Brödeltied blifft de Waart bi de Aante, man faken lett he sik na’n Tied nich mehr sehn. De wecken Waarten blievt avers bit to’n Enne vun de Brödeltied bi de Seken. Elke Dag tweemol verlaat de Aanten de Eier un laat dat Nest minner as twee Stunnen alleen. Eerst in de lesten beiden Brödeldage geiht de Aante nich mehr ut’n Nest. Wenn de Eier verlaren gaht, leggt de Aante normolerweise na’n Tied vun twee Weken ne’e Eier. Wenn allens gootgahn is mit de Jungen, denn duert dat um un bi acht Weken, datt nochmol Eier leggt weert. Tweemol Eier in’t Johr is normol bi de Ogenbroenaante. Dat gifft avers ok Ogenbroenaanten, de hefft dreemol in’t Johr Eier leggt un utbrott.^[12]

• P. J. Higgins (Rutg): Handbook of Australian, New Zealand & Antarctic Birds, Band 1, Ratites to Ducks, Oxford University Press, Oxford 1990, ISBN 0195530683
• Janet Kear (Rutg): Ducks, Geese and Swans. Oxford University Press, 2005, ISBN 0-19-854645-9
• Hartmut Kolbe: Die Entenvögel der Welt, Ulmer Verlag 1999, ISBN 3-8001-7442-1

1. ↑ Kear, S. 534
2. ↑ Kear, S. 534
3. ↑ Higgins, S. 1320
4. ↑ Higgins, S. 1321
5. ↑ Kear, S. 534
6. ↑ Higgins, S. 1333
7. ↑ Kear, S. 525
8. ↑ Higgins, S. 1321
9. ↑ Higgins, S. 1325
10. ↑ Kear, S. 537
11. ↑ Kear, S. 537
12. ↑ Kear, S. 537

Ogenbroenaante. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• List vun Vagels