Theodore Géricault

Theodore Géricault
Ħajja
Isem propju	Jean-Louis André Théodore Géricault
Twelid	Rouen, 26 Settembru 1791, 21 Settembru 1791
Nazzjonalità	Franza
Residenza	Rouen
Mewt	Pariġi, 26 Jannar 1824
Post tad-dfin	Grave of Théodore Géricault (en) Iċ-Ċimiterju Père Lachaise
Kawża tal-mewt	kawżi naturali (tuberkolożi osteoartikolari)
Familja
Konjuga/i	Not married
Ulied	uri Georges-Hippolyte Géricault (en)
Edukazzjoni
Alma mater	Lycée Louis-le-Grand Collège Stanislas de Paris (en) Beaux-Arts de Paris (5 Frar 1811 -
Lingwi	Portugiż Franċiż
Għalliema	Carle Vernet Pierre Narcisse Guérin
Studenti	uri Joseph Simon Volmar (en)
Okkupazzjoni
Okkupazzjoni	pittur artist grafiku skultur litografu disinjatur tal-bini disinjatur artist viżiv
Post tax-xogħol	Albacete Firenze Pariġi
Xogħlijiet importanti	Iċ-Ċattra ta' Medusa Ritratt ta' Kleptomanijaku Id-Derby ta' Epsom
Moviment	romantiċiżmu
Moviment artistiku	ritratt

Jean-Louis André Théodore Géricault (bil-Franċiż: [ʒɑ̃ lwi ɑ̃dʁe teɔdɔʁ ʒeʁiko]; twieled fis-26 ta' Settembru 1791 – miet fis-26 ta' Jannar 1824) kien pittur u litografu Franċiż, u l-iżjed pittura magħrufa tiegħu kienet Iċ-Ċattra ta' Medusa. Għalkemm miet żgħir, huwa kien wieħed mill-pijunieri tal-moviment Romantiku.

Imwieled f'Rouen, Franza, Géricault ġie mħarreġ fit-tradizzjoni tal-arti sportiva Ingliża minn Carle Vernet u fil-kompożizzjoni tal-figuri klassiċi minn Pierre-Narcisse Guérin, Klassiċist rigoruż li kien iċanfar lill-istudent tiegħu għat-tempra impulsiva tiegħu filwaqt li kien jirrikonoxxi t-talent tiegħu.^[1] Géricault wara ftit telaq mill-klassi, u għażel li jistudja fil-Louvre, fejn mill-1810 sal-1815 huwa kkopja l-pitturi ta' Rubens, Tizjanu, Velázquez u Rembrandt.

Matul dan il-perjodu fil-Louvre huwa skopra vitalità li skontu kienet nieqsa fl-iskola prevalenti tan-Neoklassiċiżmu. Ħafna mill-ħin tiegħu kien iqattgħu f'Versailles, fejn l-istalel tal-palazz kienu jkunu miftuħin għalih, u fejn kiseb l-għarfien tiegħu dwar l-anatomija u l-azzjoni taż-żwiemel.^[2]

L-ewwel xogħol maġġuri ta' Géricault, L-Attakk tal-Uffiċjal tal-Kavallerija, muri fil-Wirja ta' Pariġi tal-1812, żvela l-influwenza tal-istil ta' Rubens u interess fit-tpittir ta' suġġetti kontemporanji. Dan is-suċċess meta Géricault kien żgħir, ambizzjuż u monumentali, ġie segwit minn bidla fid-direzzjoni: għal diversi snin wara Géricault ipproduċa sensiela ta' studji żgħar taż-żwiemel u tal-uffiċjali tal-kavallerija.^[3]

Huwa wera Il-Korazzier Midrub fil-Wirja ta' Pariġi fl-1814, xogħol iktar impenjattiv u li ntlaqa' b'inqas suċċess. Géricault f'mument ta' diżappunt daħal fl-armata u serva għal xi żmien fil-gwarniġġjon ta' Versailles. Fil-kważi sentejn ta' wara l-Wirja ta' Pariġi tal-1814, huwa wettaq studju awtoimpost tal-kostruzzjoni u tal-kompożizzjoni tal-figuri, filwaqt li baqa' joħroġ fid-dieher preferenza personali għad-drammi u għall-forza eċċessiva.^[4]

Żjara lejn Firenze, Ruma u Napli, l-Italja (1816-1817), li saret parzjalment minħabba x-xewqa li jaħrab minn rabta romantika ma' żitu^[5], wasslitu biex jibqa' msaħħar bix-xogħol ta' Michelangelo. Ruma stess ispirat it-tħejjija ta' tila monumentali, It-Tellieqa taż-Żwiemel ta' Barberi, xogħol ta' kompożizzjoni epika u tema astratta bil-wegħda li tkun "kompletament mingħajr ekwivalenti fi żmienha".^[6] Madankollu, Géricault qatt ma lesta l-pittura u reġa' lura Franza.

Géricault kontinwament reġa' lura għat-temi militari tal-pitturi bikrin tiegħu, u s-sensiela ta' litografiji li wettaq fuq suġġetti militari wara r-ritorn tiegħu mill-Italja hija meqjusa fost l-iżjed kapulavuri litografiċi bikrin. X'aktarx li l-iżjed xogħol sinifikanti, u ċertament l-iżjed wieħed ambizzjuż, huwa Iċ-Ċattra ta' Medusa (1818-1819), fejn pitter il-ġrajja ta' nawfraġju Franċiż kontemporanju, Meduse, fejn il-kaptan kien ħalla lill-ekwipaġġ u lill-passiġġiera jmutu.^[7]

L-inċident sar skandlu nazzjonali, u l-interpretazzjoni drammatika ta' Géricault ippreżentat traġedja kontemporanja fuq skala monumentali. Il-fama tal-pittura rriżultat mill-akkuża li kienet qed tagħmel ta' stabbiliment korrott, iżda ddrammatizzat ukoll tema iktar eterna, dik tal-bniedem jitħabat man-natura. Ċertament qanqlet l-immaġinazzjoni taż-żagħżugħ Eugène Delacroix, li ppoża bħala wieħed mill-figuri li kienu qed imutu.^[8]

It-tpittir klassiku tal-figuri u l-istruttura tal-kompożizzjoni joħolqu kuntrast mat-turbolenza tas-suġġett, sabiex b'hekk il-pittura tikkostitwixxi pont importanti bejn in-Neoklassiċiżmu u r-Romantiċiżmu. Tagħmel fużjoni ta' bosta influwenzi: L-Aħħar Ġudizzju ta' Michelangelo, l-approċċ monumentali għal avvenimenti kontemporanji ta' Antoine-Jean Gros, ir-raggruppamenti tal-figuri ta' Henry Fuseli, u possibbilment il-pittura Watson u l-Kelb il-Baħar ta' John Singleton Copley.^[9]

Il-pittura qajmet kontroversja politika meta ntweriet għall-ewwel darba fil-Wirja ta' Pariġi tal-1819; imbagħad ivvjaġġat lejn l-Ingilterra fl-1820, akkumpanjata minn Géricault innifsu, fejn ġiet imfaħħra ferm.

Meta kien Londra, Géricault esperjenza l-faqar urban, għamel tpinġijiet tal-impressjonijiet tiegħu, u ppubblika litografiji bbażati fuq dawn l-osservazzjonijiet li kienu ħielsa mis-sentimentaliżmu. Hemmhekk huwa assoċja ruħu ferm ma' Charlet, il-litografu u l-karikaturista. Fl-1821, meta kien għadu l-Ingilterra, huwa pitter Id-Derby ta' Epsom.^[10]

Wara li reġa' lura Franza fl-1821, Géricault ġie ispirat biex ipitter sensiela ta' għaxar ritratti ta' nies b'mard mentali, il-pazjenti tal-ħabib tiegħu, Dr. Étienne-Jean Georget, pijunier fil-mediċina psikjatrika, fejn kull suġġett kien qed ibati minn kundizzjoni jew vizzju differenti.^[11] Għad fadal ħames ritrattri mis-sensiela, inkluż wieħed ta' Mara bil-Mard Mentali.

Il-pitturi huma notevoli għall-istil tal-bravura, għar-realiżmu espressiv, u għall-mod kif jiddokumentaw il-problemi psikoloġiċi tal-individwi, speċjalment meta wieħed iqis l-istorja ta' mard mentali fil-familja ta' Géricault, kif ukoll is-saħħa mentali fraġli tal-artist stess.^[12] L-osservazzjonijiet tiegħu tas-suġġett uman ma kinux ikkonfinati mal-ħajjin; xi ritratti tan-natura mejta — studji mpittra ta' rjus u riġlejn maqtugħin — ġew attribwiti wkoll lill-artist.^[13]

L-aħħar sforzi ta' Géricault kienu ddirezzjonati lejn studji preliminari għal diversi kompożizzjonijiet epiċi, inkluż il-Ftuħ tal-Bibien tal-Inkwiżizzjoni Spanjola u l-Kummerċ tal-Iskavi Afrikani.^[14] It-tpinġijiet preparatorji jissuġġerixxu xogħlijiet ta' ambizzjoni kbira, iżda s-saħħa ta' Géricault battiet. Imdgħajjef minn aċċidenti tal-irkib taż-żwiemel u minn infezzjoni tuberkulari kronika, Géricault miet f'Pariġi fl-1824 wara perjodu twil ta' tbatija. Il-figura tal-bronż tiegħu, b'pinzell f'idu, tinsab fuq il-qabar tiegħu fiċ-Ċimiterju ta' Père Lachaise f'Pariġi, fuq panew ta' bassoriljiev ta' Iċ-Ċattra ta' Medusa.

• 
  Bust ta' Raġel Iswed, 1808 (il-Palazz Nazzjonali ta' Ajuda)
• 
  Il-Korazzier Midrub Jabbanduna l-Battalja, 1814
• 
  Ras ta' Żiemel, 1815
• 
  Żwiemel tat-Tlielaq Mingħajr Rikkieba f'Ruma, 1817 (il-Mużew tal-Arti ta' Walters)^[15]
• 
  Il-Qbid ta' Żiemel Selvaġġ, 1817
• 
  Ritratt ta' Laure Bro, 1818
• 
  Ritratt ta' żagħżugħ, 1818
• 
  Pajsaġġ Erojku bis-Sajjieda, 1818
• 
  Ritratt ta' Studju ta' Żagħżugħa, għall-ħabta tal-1818-1820
• 
  Żiemel f'Maltempata, 1820-1821
• 
  Id-Derby ta' Epsom, 1821
• 
  Il-Bewsa, karbonju, ħasla bil-linka tas-siċċ u gouache abjad fuq karta, għall-ħabta tal-1822
• 
  Żiemel Abjad tal-Arabja, qabel l-1824
• 
  Raġel Għerwien, Musée Bonnat (Bayonne)

• 
  Ritratt ta' Kleptomanijaku, 1822 (il-Mużew tal-Belle Arti, Gent)
• 
  Il-Mara bil-Vizzju tal-Logħob tal-Azzard, 1822 (il-Louvre, Pariġi)
• 
  Raġel ta' Grad Militari Jbati Minn Delirji, 1822 (il-Kollezzjoni Oskar Reinhart am Römerholz, Winterthur)
• 
  Mara bil-Mard Mentali, 1822 (il-Mużew tal-Belle Arti ta' Lyon)
• 
  Raġel li jaħtaf lin-nies fiżikament, 1822-1823 (il-Mużew tal-Belle Arti, Springfield, Massachusetts)
• 
  Ir-Raġel Melankoniku, [Sena mhux magħrufa], (Ravenna, Emilia-Romagna, l-Italja)

1. ^ Eitner, Lorenz (1987), "Theodore Gericault", Introduction, Salander-O'Reilly, p. 1.
2. ^ Géricault, Jean-Louis André Théodore. Miġbur 2022-09-26.
3. ^ Eitner, Lorenz (1987), "Theodore Gericault", Introduction, Salander-O'Reilly, p. 2.
4. ^ Eitner, Lorenz (1987), "Theodore Gericault", Introduction, Salander-O'Reilly, p. 3.
5. ^ Lüthy, Hans: The Temperament of Gericault, Theodore Gericault, p. 7. Salander-O'Reilly, 1987.
6. ^ Eitner, Lorenz (1987), "Theodore Gericault", Introduction, Salander-O'Reilly, pp. 3-4.
7. ^ Eitner, Lorenz (1987), "Theodore Gericault", Introduction, Salander-O'Reilly, p. 4.
8. ^ Riding, Christine (2003), "The Raft of the Medusa in Britain", Crossing the Channel: British and French Painting in the Age of Romanticism, Tate Publishing, p. 73.
9. ^ Riding, Christine (2003), "The Raft of the Medusa in Britain", Crossing the Channel: British and French Painting in the Age of Romanticism, Tate Publishing, p. 77.
10. ^ Eitner, Lorenz (1987), "Theodore Gericault", Introduction, Salander-O'Reilly, p. 5.
11. ^ Eitner, Lorenz (1987), "Theodore Gericault", Introduction, Salander-O'Reilly, pp. 5-6.
12. ^ Patrick Noon: Crossing the Channel, p. 162. Tate Publishing Ltd, 2003.
13. ^ Tate. "Constable to Delacroix: British Art and the French Romantics | Tate Britain". Tate (bl-Ingliż). Miġbur 2022-09-26.
14. ^ Eitner, Lorenz (1987), "Theodore Gericault", Introduction, Salander-O'Reilly, p. 6.
15. ^ "Riderless Racers at Rome". The Walters Art Museum (bl-Ingliż). Miġbur 2022-09-26.