Konflik Myanmar

Konflik Myanmar
Situasi tentera di Myanmar setakat 28 Mei 2024[kemas kini]. Kawasan-kawasan dikawal oleh Tatmadaw diserlahkan dengan merah.
Tarikh 02 April 1948 (1948-04-02) – kini (76 tahun, 7 bulan, 3 minggu dan 4 hari) Lokasi Myanmar (Burma) Status Sedang berlangsung
Pejuang-pejuang
Kesatuan Burma (1948–1962) Republik Sosialis Kesatuan Burma (1962–1988) Kesatuan Myanmar (1988–2011)  Myanmar (sejak 2011) Majlis Pentadbiran Negeri (sejak 2021)	Kerajaan Perpaduan Negara (sejak 2021) Angkatan Pertahanan Rakyat Pertubuhan-pertubuhan bersenjata etnik[a]
Komandan dan pemimpin
Min Aung Hlaing	Duwa Lashi La
Unit terlibat
Angkatan Bersenjata Myanmar	Pelbagai
Kekuatan
406,000 (2021) anggaran Institut Kajian Strategik Antarabangsa (IISS) [2] 150,000 (2023) anggaran Institut Keamanan Amerika Syarikat (USIP) [3]	Jumlah bilangan pejuang tidak diketahui
Kerugian dan korban
180,000+ terbunuh[b] 600,000–1,000,000 diusir

Pemberontakan telah berterusan di Myanmar sejak 1948, apabila negara itu, yang ketika itu dikenali sebagai Burma, memperoleh kemerdekaan daripada United Kingdom.^[4][5] Ia sebahagian besarnya merupakan konflik etnik, dengan kumpulan bersenjata etnik memerangi angkatan bersenjata Myanmar, Tatmadaw, untuk penentuan nasib sendiri. Walaupun banyak gencatan senjata dan penciptaan zon tadbir sendiri berautonomi pada 2008, kumpulan bersenjata terus menyeru untuk kemerdekaan, peningkatan autonomi, atau persekutuan. Ia adalah perang saudara yang paling lama berterusan di dunia, menjangkau hampir lapan dekad.^[6][7][8]Pada tahun 1940, semasa Perang Dunia II, para cendekiawan Burma membentuk Komrad Tiga Puluh, yang kemudiannya menubuhkan Tentera Kemerdekaan Burma (BIA) untuk melawan pihak Berikat. Aung San memimpin Negara Burma, menukar kesetiaan kepada Sekutu pada pertengahan 1944. Rundingan selepas perang membawa kepada kemerdekaan Burma pada tahun 1948, tetapi ketegangan timbul apabila Perjanjian Panglong yang menjanjikan autonomi kepada etnik minoriti, tidak dihormati selepas pembunuhan Aung San. Tempoh ini menyaksikan kebangkitan Parti Komunis Burma dan Kesatuan Kebangsaan Karen (KNU).

Pada tahun 1962, Jeneral Ne Win mengetuai rampasan kuasa, menubuhkan junta tentera dan enggan menerima pakai sistem persekutuan, yang membawa kepada peningkatan pemberontakan. Parti Komunis Burma (CPB) dan pelbagai kumpulan etnik, termasuk Tentera Kemerdekaan Kachin dan Tentera Pembebasan Kebangsaan Karen, mengangkat senjata menentang kerajaan. Rejim Ne Win menghadapi perbezaan pendapat dalaman dan pemberontakan yang semakin meningkat sepanjang pemerintahannya, yang memuncak dalam Pemberontakan 8888 pada tahun 1988, yang ditindas dengan ganas oleh tentera.

Berikutan pemberontakan itu, tentera menubuhkan Majlis Pemulihan Undang-undang dan Ketenteraman Negeri (SLORC), kemudiannya dinamakan Majlis Keamanan dan Pembangunan Negeri (SPDC). SPDC menghadapi pemberontakan dan pergolakan awam, termasuk kebangkitan Arakan Rohingya Salvation Army (ARSA) pada 2010-an. Keadaan bertambah buruk dengan rampasan kuasa tentera 2021, yang diketuai oleh Min Aung Hlaing, yang menggulingkan kerajaan awam dan membawa kepada protes meluas dan pemberontakan baharu, terutamanya di wilayah etnik minoriti seperti Negeri Kachin, Negeri Kayah dan Negeri Kayin.