bandar

Wikipedia Bahasa Melayu mempunyai rencana mengenai:

bandar

bandar (ejaan Jawi باندر)

1. Suatu petempatan yang dianggap bersaiz besar.

   Sinonim: kota

Daripada bahasa Parsi بندر (bandar, “pelabuhan”).

• AFA^(kekunci): /ban.dar/
• Rima: -ar
• Penyempangan: ban‧dar

• bandaran
• bandarkan
• dibandarkan
• kebandaran
• membandar
• membandarkan
• pembandaran
• perbandaran

• “bandar” dalam Kamus Bahasa Melayu Nusantara Edisi Kedua, Berakas: Dewan Bahasa dan Pustaka Brunei, 2011, →ISBN, muka surat 219.
• “bandar” dalam Kamus Dewan Perdana, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2021, →ISBN, muka surat 196.
• "bandar" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

• "bandar" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Wikipedia Bahasa Melayu mempunyai rencana mengenai:

bandar

bandar

1. pelabuhan
2. Petempatan di kawasan pesisir

Daripada bahasa Parsi بندر (bandar, “pelabuhan”).

• Penyempangan: ban‧dar

• “bandar” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.