чив

[ʧiw]

ᠴ᠊ᠢ᠊ᠪᠢ᠋
ᠴ᠊ᠢ᠊ᠪ

(чиби) малын ~ (чиб) ~ чимээгүй

Галиглах зарчим

I нэр.

1. Эр амьтны бэлгэ эрхтэн

II.

1. чив чив чимээ. (шингэн зүйлийн дусахад гэрах дуу чимээ)

III.

1. чив чиг хорш. (шув шулуун, эгц), чив чиг алхлах (шув шулуун алхлах), чив чиг харах (эв эгц харах), чив чиг явах (шув шулуун явах).

бугын чив - бугын засаа

нохойн чив - нохойн бэлгэ эрхтэн

чив чив хийн дуслах - шингэн зүйл дусал дуслаар унах чимээ гарах

чив чимээгүй - огт чимээгүй, ямар нэгэн чимээ аниргүй

чив чимээгүй болох - дув дуугүй болох

чив чимээгүй суух - огт чимээгүй суух

Үг хувилгах зарчим

чив I.нэр. чивний, чивэнд

• ив чив - аг чиг, нам жим, чимээ аниргүй
• чив чиг - шув шулуун, эгц