май

[mai]

ᠮ‍ᠠ‍᠊ᠢ

(маи)

Галиглах зарчим

I нэр.

1. Баагисан их утаа

II аялга.

1. Бусдад юм өгөхөд хэлэх аялга

III.

IV нэр.

1. Аргын улирлын тавдугаар сар

V нэр.

1. Нэгэн зүйл цэцгийн нэр.

VI амьт.

1. Африк, Ази тивийн зарим газар орших нэг бөхтэй тэмээ.

VII аялга.

1. Бог малын майлах дуу

VIII нэр.

1. Утаа тортог болох нь

Майхны дэргэд гал асааж, май тавин цайгаа чаналаа. Д.Нямаа. Тэмээний нутаг.,

Май, чи ав. Яриа., Май! гэж тэр их л ууртай байдалтай өгөв. Д.Намдаг. Цаг төрийн үймээн.,

Май загас давслан шарав. Д.Сэнгээ. Сайн нөхөртэйгээ уулзахад.,

Майн нэгний өдөр хэмээгч хаврын сайхан өдөр. С.Буяннэмэх. Түүвэр зохиол.,

Хулсан мод, май цэцгийн гурван зүйл цэцэг байдаг. В.Инжаннаши. Улаанаа ухилах тэнхим.

Жангарын эх бичигт “тэмээнд” гэснийг “майдаа” гэж байх юм. “Май” гэдэг нь тэмээ мөн боловч нэг бөхтэй тэмээг хэлдэг байна. Х.Лувсанбалдан, Ц.Шагдарсүрэн. Монголчуудын үсэг бичиг, үг хэллэгийн түүх гарлаас.

Оготор хамраа сэртгэнүүлж, май май майлж… П.Хорлоо. Зохиолын түүвэр.

май тавих - аргал, хомоолыг уугиулан утаа гаргах

май загас амьт. - махыг нь давсалж идшинд хэрэглэдэг нэг зүйл жижиг загас

майн цох амьт. - олон янзын өнгөтэй, урд далавч нь хатуу, хойд далавч нь хальслаг нэгэн зүйл шавж

майн нэгний баяр хуучир. - олон улсын эв санааны нэгдлийн өдөр

майн баярыг тэмдэглэх хуучир. - олон улсын хөдөлмөрчдийн эв санааны нэгдлийн баярыг тэмдэглэх

май май майлах - бог мал майлах)

май болох - тортог болох

Үг хувилгах зарчим

май I.нэр. мөнгө ав!

• утаа май - басгасан их утаа

Май гэх бэлгээс

Мэнд гэх үг дээр

Май гээд өгөх юмгүй боловч

Мэнд гэсэн үгээ хэлж бай